ölümle yaşam arasındaki o karanlık dünyada
kuzgun tüyleri dört yanımı sardığı anda
geldi yanıma
imajinatör
yeşil bir ışımayla

buldum dedi
buldum söz verdiğim gibi
ne pahasına olursa
elde ettim efsunlu yeşil taşı
dönebiliriz yurduna

cevap vermeye çalıştım
kurumuş bir dudakla

yegane dostum
ebedi dostum
benim için çok geç
ne de sevgilimin kurtuluşuna..

hayır dedi; unutma
ben bir zaman yolcusuyum
senin için çok geç
benim için'se fazla erken
sevgilinin kurtuluşuna

bir gün şüphesiz
döneceğim o yıllara
ve ulaştıracağım
eski günlerin hatrına

ve şiirler yazacağım
satır satır sayfalara

ve bitince şaheser
bizi unutmamak için
okuyacağım her gece
o güne dönene dek
milyarlarca defa