Ey kuzgun gizlenirsin ağaçların ardına Bulutlar dağılıp ay ışığıyla parlayana dek siyah tüyün Ne saklarsın acaba ormanın derininde Düşünürsün ebedi karanlık gecelerde bitkin ve üzgün Ama hayır dağıtmamalısın bu gizemi Görmemeli insanoğlu göremez de ama görür senin gözün Sabredersin o günün gelmesini belli ki Acaba bir büstün ya da bir bunağın omzunda mı olursun o gün Yahut bir dağ eteğinde veyahut gökyüzünde Hayır bir aldanmaca bu sen de biliyorsun ben de Geleceksin yanıma Ölüm de geldiğinde Kanmam biliyorum ne için geldiğini de Ah çıkarı yok suskunluğun ne fayda hissediyorum Ormanın derinindeysen de oradasın biliyorum Gece kanat çırpışını dinliyor sayıyorum Sayıklamadan terlemeden ben de seni bekliyorum