Ey kuzgun gizlenirsin ağaçların ardına
Bulutlar dağılıp ay ışığıyla parlayana dek siyah tüyün
Ne saklarsın acaba ormanın derininde
Düşünürsün ebedi karanlık gecelerde bitkin ve üzgün
Ama hayır dağıtmamalısın bu gizemi
Görmemeli insanoğlu göremez de ama görür senin gözün
Sabredersin o günün gelmesini belli ki
Acaba bir büstün ya da bir bunağın omzunda mı olursun o gün
Yahut bir dağ eteğinde veyahut gökyüzünde

Hayır bir aldanmaca bu sen de biliyorsun ben de
Geleceksin yanıma Ölüm de geldiğinde
Kanmam biliyorum ne için geldiğini de
Ah çıkarı yok suskunluğun ne fayda hissediyorum
Ormanın derinindeysen de oradasın biliyorum
Gece kanat çırpışını dinliyor sayıyorum
Sayıklamadan terlemeden ben de seni bekliyorum