Kendime bir yalan uydurdum Hayat stratejisi Ben kimim Neredeyim Ne yaparım Ne ederim Teker teker tekerledim En sonunda ezberledim Hikaye oluşturdum Ben kimim Neredeyim Ne isterim Ne severim Kendime bir yalan uydurdum Hayat stratejisi Hayatta kalma stratejisi Çünkü hikayeler olmadan Ben boş bir kabuğum Bu oyuğu kuş misali Ot samanla doldurdum Ki hayatı unuttum Bir bebek gibi olmalı belki Her şeye şaşkınlıkla bakan Ressam gözü misali Hakikati bulandırmayan Olguyu olduğu gibi Zihninde akse uğraşan Ve acı çeken şüphesiz Ama o zaman Ucu bucağı olmayan deniz Çekmez mi seni derine Dert dikeni dikilir derine Ve tırnakların kopacak gibi Dişlerin düşecekçesine Saçlarin dökülecekcesine Haydi hayatı göz ardi ettin Pekala bu ışık ne ışıtan Süzüm süzüm hüzmeleri Zihninde olgu olduran Rengarenk renkleriyle Haydi hikayenle yaşadın Ya çelişirse kendiyle Tekerlediğin stratejin Uyuşmazsa benliğinle Yahut ağladın Ya rahatlamazsan Gözyaşları bitse bile O kuru ot ve saman Ne kadar da kolay tutuşur Işığın ışıltısı ısıtıp Aleve gebe edince Ve yanmaya başlar Organizma içten içe Ta ki düdüklü tencere misali Dayanamaz bu tazyike Ve patlar Bam! diye Teker teker tekerledim Ben kimim, neredeyim Teker teker tekerledim Ben kimim, neredeyim Ben kimim, neredeyim Ben kimim, neredeyim Derine Daha derine Ta ki sadece karanlık Ve bu uyuşma hissi Doğru tercih miydi acaba Alevler sönse bile Hisler körelse bile Bi yanlışlık var sanki diye Fısıldıyor bana Tekerleme Ve sonunda içi yanıp boşalan kabuk Hafifliyor Tekrar yükseliyor Küçük bir çocuğun elinden kayan Kırmızı bir balon misali Bam! Ruhum bürünüyor Yeniden bir surete