Gelecekten birileri Bir gün kapımı çaldı Dediler ki hemen seni Bizimle götürmeli Ama sevgilimi nasıl Bırakıp da giderim Onu böyle üzüp de Gözyaşını dökerim Diye itiraz ettim Merak etme dediler Biz zaman yolcusuyuz Endişeni öngörürüz Seni geleceğe götürsek de Aynı güne döndürürüz Pekala dedim onlara Veda ederken sevgilime Göz açıp kapayıncaya Kadar döneceğim üzme Kendini demiştim oysaki Zamanda yolculuk edip Şövalyeliğe atandım Dünyayı kurtarmak için Maceralara atıldım Uzayın derinlerindeki Canavarlarla savaştım Korkunç şeyler gördüm Korkunç şeyler işittim Korkunç şeyler yaşadım Ama beni bekleyen Sevgilimi hatırlayıp hep Kötülüklerin hepsine Herbirine katlandım Ve artık asırlar süren Görevim sonlanınca İnsanlar zulüm ve Cefadan kurtulunca İmparator çağırıp Bana bir nişan verdi Geçmişe dönmeden önce Bizden ne istersin dedi Sevgilime kavuşmaktan Başka bir şey istemem Ama teklifiniz için Çok teşekkür ederim Böylece döndüm evime Daha akşam çökmemişti Sevgilim aynı balkonda Bekliyordu beni Demek birkaç saat bile Olmamıştı gideli Sevgilime koşup da Sarılasım geldi Ama o hain aldanış Ellerimi uzatıp Doğrulturken sevgilime Buruşmuş eller gördüm Buruşmuş ve yaşlanmış Buruşmuş bir yüz buruşmuş kollar Ama o hain insanlar Söylememişti bana Geçmişe on yılların Yaşanmışlığıyla döneceksin Bu halimle nasıl Sevgilimi öperim Saçlarını okşayıp Güzler sözler söylerim Böylece terkettim onu Hiçbir söz söylemeden Belki hala bekliyordur Gece gündüz demeden Bense şimdi ağlıyorum Dünyaları kurtaran ben O efsunlu nişanı İzleyip düşünürken